Vandaag kraak ik mijn fles Daffy’s Gin Manor Racing Edition. Een limited edition uitgave van 2.500 flessen, met toevoeging van limoen uit zuid-Spanje. Manor Racing is een Formule 1 team waar Daffy’s Gin mee samenwerkt. Daffy’s Gin Manor Racing Edition wordt in 2016 gelanceerd tijdens de Grote Prijs van Monaco. Vervolgens wordt deze gin geserveerd in de hospitality units van het F1 team… en een klein aantal flessen wordt ook ter beschikking gesteld van het grote publiek.
Goddess of Gins – het verhaal achter de fles
Bij een jetsetwereld als de Formule 1 hoort natuurlijk een prachtig design. De blonde dame die afgebeeld staat op de fles is intussen gekend als de Goddess of Gins. Wie is deze mysterieuze schone? Het betreft een tekening van de bekende artiest Robert McGinnis. Deze Amerikaanse artiest maakte ondermeer filmposters voor diverse James Bond films alsook de klassieker Breakfast at Tiffany’s. Mooi, een bekende artiest tekent een mooi plaatje… maar wie is het? Het is niemand minder dan Mignonne Khazake, de vrouw van stoker Chris Molyneaux!
Daffy’s Gin Manor Racing Edition
Molyneaux brengt van Daffy’s Gin Manor Racing Edition slechts 2.500 flessen op de markt. Elke fles wordt verpakt in een mooie kartonnen cilinder, met daarop een uniek nummer gedrukt. Alsof de duivel ermee gemoeid is, krijg ik het nummer 1986 in de bus. 1986 is een bijzonder nummer voor mij, daar dit mijn geboortejaar is. De kans dat dit zich voordoet, is statistisch gezien onwaarschijnlijk klein. Ongeveer 1,2% van de populatie is geboren in 1986. De kans dat iemand uit deze populatie de enige 1986 fles krijgt is dus 1,2% x 1/2.500 = 0,005%. Geluk zit in een klein hoekje ;-).
Daffy’s Gin Manor Racing Edition is gebaseerd op dezelfde Franse graanalcohol die ook de basis vormt voor Daffy’s Gin. Ook de andere botanicals zijn dezelfde: jeneverbessen, iriswortel, engelwortel, kaneel (cassia bark), koriander, munt en zeste van citroen en sinaasappel. Voor een aparte smaak te creëren, wordt ook zeste van zuid-Spaanse limoen toegevoegd. Het alcoholpercentage is 0,2% lager dan Daffy’s Gin; 43,2%.
Bij het openen van de fles, krijg je min of meer dezelfde aroma’s als bij Daffy’s Gin. Jeneverbessen domineren. Puur gedronken is deze gin iets meer citric. Een stevige gin, een eigenwijs karakter. De afdronk is middellang, maar niet echt bijzonder.
Garnituren & The Perfect Serve
Voor de perfect serve opteer ik opnieuw voor een neutrale tonic. Ditmaal voor de Fever-Tree Premium Indian Tonic Water. De klassieke Fever-Tree houdt deze cocktail in balans, waarbij de uitgesproken aardse smaken verzacht worden. De aardse smaken verdwijnen zelfs een beetje naar de achtergrond. De volgende serve laat de citrus schitteren:
Neem een gekoeld ballonglas en voeg een grote ijsbol toe. Pers een partje limoen uit over de ijsbol. Schenk 4,5 cl. gin in. Laat vervolgens 12,5 cl. Fever Tree Premium Indian Tonic Water langs de barlepel glijden. Om het geheel af te werken: voeg twee partjes limoen toe en kneus wat muntblaadjes. Versier het glas vervolgens met een takje munt. Deze cocktail draagt de glitter & glamour van de Formule 1 uit – en geeft een knipoog naar een mojito met zijn botanicals.
Eindconclusie? Zou ik hem opnieuw kopen? Waarschijnlijk niet. Het is een correcte gin, maar niet eentje die mijn hart sneller doet slaan. De verpakking is prachtig. De link met de Formule 1 doet het octaangehalte in mijn bloedbaan stijgen! Puur gedronken vind ik Daffy’s Gin Manor Racing Edition matig. In een G&T smaak ik een “mojito light”. Zacht, verfrissend, citric… maar minder wauw dan het origineel (en aan een hogere prijs).
